Serebrovasküler olay (SVO) oldukça heterojen etyoloji ve sonuçları olan bir problemdir. Bu heterojeniteye bağlı ayırıcı tanı listesi bir hayli geniştir. Bu yüzden görüntülemede birden fazla radyolojik modalite ve sıklıkla birden fazla tetkik gerekmektedir. Temel olarak görüntülemede kontrastsız bilgisayarlı tomografi (BT) kullanılsa da çoğu zaman bu yeterli olmamakta ve hem etyoloji belirlenmesi hem de tedavinin seçimi konusunda ileri BT ve manyetik rezonans (MR) gö- rüntülemeleri yapılmaktadır. Görüntüleme yöntemi seçiminde ön tanılar ve geçen süre önemlidir. SVO‘nun hemorajik ya da iskemik olmasına göre tedavi tamamıyla değişir. İskemik SVO’larda tedavi ve prognozu belirleyen vasküler yapıların etkilenme derecesi olduğu için anjiografide hem arterial sistem hem venöz sistem görüntülenmelidir. MRG’de difüzyon ağırlıklı görüntüler iskemiyi en iyi gösteren sekanstır. Temel tedavi yöntemi intravenöz doku plazminojen aktivatörü (IV tPA) enjeksiyonu olsa da, IV tPA’ya ek olarak intraarterial tPA ile yapılan tromboliz ve stent ve kateterlerle yapılan trombektominin özellikle büyük damar tıkanıklıklarında oldukça etkili oldukları gösterilmiştir. Kurtarılabilecek beyin parankimini belirlemede perfüzyon görüntülemeler umut vaadetmektedir. Birçok çalışmada iskemi zamanına bakılmaksızın perfüzyon difüzyon uyumsuzluğu olan hastaların endovasküler tedaviden fayda gördüğü gösterilmiştir. SVO’da geleneksel ve ileri nöroradyolojik incelemelerle zamanında ve doğru tanı morbidite ve mortaliteyi doğrudan etkilemektedir. Radyolog elindeki imkanları doğru ve yerinde kullanarak tedavinin yöntemini de belirlemekte bu sayede morbidite ve mortalitenin azalmasına katkıda bulunmaktadır.